Kampverslag 2014 - Leopoldsburg

Maandenlang hebben we afgeteld, maar het wachten werd beloond. EINDELIJK was het zover! Met z’n allen vertrokken we op kamp waar we weer heel wat avonturen beleefd hebben. Samen met Antoine de superman hebben we Leopoldsburg even onveilig gemaakt.  Een week lang leefden en speelden we samen, vriendschapsbanden werden hechter en we brachten een concertje tot stand als muzikale afsluiter van een fantastisch kamp!

Na een strenge fietsencontrole door onze leiding konden we uiteindelijk vertrekken. Dankzij onze kleurrijke fluohesjes zorgden we voor een opzichtelijke drukte op de baan en arriveerden we zonder al te veel moeilijkheden op onze kampplaats. We konden onze nieuwsgierigheid niet bedwingen en namen onmiddellijk een kijkje op onze slaapkamers. Na het verkennen en goedkeuren van onze terreinen begonnen onze maagjes al snel te grommen! Onze lieftallige kookouders waren al druk bezig geweest in de keuken en maakten overheerlijke spaghetti voor ons klaar. We speelden nog enkele kennismakingsspelletjes waarna we onze groep opsplitsten. De oudere YoTa’kes maakten zich vuil in het bos terwijl onze jongere leden alvast kennismaakten met Antoine De Superman. Het werd al snel laat en dus tijd om ons bedje in te kruipen. De YoTa’kes waren klaar voor hun eerste nacht in hun nieuwe stekje.

Na de dagelijkse ochtendgymnastiek en het ontbijt, lieten we onszelf van onze beste kant zien. Samen verrichtten we enkele goede daden om de mensen rondom ons een plezier te doen. Daarna kwam de eerste repetitie van de week er aan. Benieuwd naar de nieuwe partituren zocht iedereen zijn plaatsje uit in het repetitielokaal. Dirigente Jolien was tevreden van onze eerste prestaties en gooide ons enkele welverdiende complimentjes toe. We aten vidé met kroketjes waarna de YoTa’kes even platte rust kregen. In de namiddag konden we kiezen waarin we ons wilden ‘specialiseren’. Sommige YoTa’kes kozen voor de balspelen, anderen gingen liever knutselen, koken of kampen bouwen. ’s Avonds speelden we samen nog enkele gezelschapsspelletjes.

Opnieuw een prachtige dag! Ideaal voor het Pokébalspel! We nemen een voorbeeld aan de Pokémons, zij zijn tenslotte ook allemaal helden. Net als zij proberen ook wij te evolueren en steeds beter te worden. Daarvan kregen we een reuzehonger! Gelukkig hadden de koks weer goed hun best gedaan. Van de wortelpuree met worst bleef niet veel meer over! Tijdens de repetities doen we goed ons best, maar de moeilijke triolen vergen toch nog wat extra oefening. De YoTa’kes kregen ook nog wat tijd om hun act voor de bonte avond voor te bereiden. De eerste ideeën kregen stilaan vorm, er werd gelachen, gepraat en gedronken. Kortom, de YoTa’kes hadden er weer een topdag opzitten!

Ondertussen zijn we 3 dagen op kamp, iedereen heeft het ritme al goed te pakken, alsof we hier al weken zijn! Natuurlijk zijn er altijd wel YoTa’kes die meer van hun bed houden dan van de actieve ochtendgymnastiek. Maar uiteindelijk lukt het toch altijd om samen te ontbijten. Na het ontbijt gingen we repeteren. De triolen hadden immers nog wat extra aandacht nodig, en ook het slagwerk moest zichzelf onder controle zien te houden. De rest van de dag stond in het teken van het leger. De Belgische soldaten zijn de helden van ons land, van hen zouden we dus heel wat kunnen bijleren. We oefenden o.a. op sluipen, kruipen, uitbreken en zoveel meer. Ondertussen hadden ook onze koks niet stilgezeten, zij zorgden voor verse macaroni met kaas en hesp! Sommige YoTa’kes kregen er wel 3 borden van op! Ook kregen we leuk bezoek van Hilde, Mia, Marc en Vic. Hilde was weer in topvorm en leerde ons de leukste volksdansen aan! Het was een vermoeiende dag, maar we leerden al heel wat heldenvaardigheden bij. De YoTa’kes waren moe en voldaan, na het avondverhaaltje vertrokken ze al snel naar dromenland.

Toen de leiding wakker werd, was het nog redelijk stil op het kampterrein. Enkel de koks waren al druk in de weer om ons te voorzien van een lekker ontbijt. Vandaag waren we klaar voor een echte superheldentraining. Het is immers de bedoeling dat op het einde van deze week ieder Yota’ke is omgevormd tot een echte superheld. En eerlijk gezegd hebben we gemerkt dat we bij sommige YoTa’kes nog heel wat werk zullen hebben! Voor de nieuwe leden was het ook een speciale dag. Zij werden vandaag namelijk omgedoopt tot een écht YoTa’ke. Na het avondmaal gingen we quizzen. Bij sommige was het precies al wel een hele tijd geleden dat ze hun hersens nog gebruikt hadden! Maar al bij al deed iedereen zijn best en zijn we weer heel wat te weten gekomen. De jongsten kropen in hun bedje terwijl de oudere YoTa’kes nog een tijdje konden nagenieten met speciale bieren en lekkere kazen.

​Al een hele week lang probeerden onze YoTa’kes te achterhalen wat onze daguitstap zou kunnen zijn. De leiding werd er bijna gek van! Maar toen ze na het ontbijt te horen kregen dat ze hun zwemgerief mochten nemen, wist iedereen dat we ons een dagje aan het water gingen amuseren. Het weer was ideaal en het water was nat. Uitgeteld van het zwemmen, fietsten we terug naar onze kampplaats waar we als uitgehongerde tijgers onze maaltijden verorberden. Met volle maagjes konden we onze avond weer goed in zetten! Samen speelden we een bosspel waarna het voor de jongsten al snel tijd werd om in hun bedje te kruipen.

Dag 7 is een dag om nooit te vergeten. En hoewel de regen ons niet altijd met rust kon laten, hebben we ons goed geamuseerd! Het mega-avatar spel waarbij alle vier de elementen een belangrijke rol speelden, was een zeer leerrijke training. Antoine De Superman was trots op ons! ’s Avonds kregen we bezoek van een verstrooide professor. Gelukkig was er zijn assistente nog om hem op het rechte pad te houden. Later die avond zongen we de longen uit ons lijf. Van K3 en Samson en Gert tot Marco Borsato en Xink, het was een zangfestijn van bloed, zweet en tranen. Zelfs onze kookouders kwamen een kijkje nemen en durfden het aan om het tegen de YoTa’kes op te nemen. Het was een heuglijke karaokeavond!

De ochtendgymnastiek op de laatste volledige dag van het fantastische YoTa-kamp duurt iets langer dan normaal. We wachten namelijk op enkele uitgeputte laatkomers die liever hun bed zien dan de voormiddagrepetitie. Maar daar komt snel verandering in wanneer we starten met het Robin Hood spel. Iedereen werd er meteen wakker van en de actie en het enthousiasme dropen er weer van af! Nadien kregen de YoTa’kes nog even de tijd om aan hun act voor de bonte avond te werken. En geloof me, die was de moeite waard! Zelfs de leiding had hun best gedaan! Het werd een vreugdevolle avond vol muziek en plezier.

De ochtendmuziek galmt over de kampplaats, het is tijd voor ons laatste ontbijt. Ter verbazing van de leiding hingen er overal slingers, plakband, touwen… Blijkbaar waren er enkele YoTa’kes nog druk bezig geweest vannacht! Samen begonnen we alles op te ruimen en in de vrachtwagen te duwen om vervolgens weer terug naar ’t Sanderke te trekken. We hebben veel geleerd van Antoine De Superman en zullen hem nooit vergeten! Hij blijft voor altijd in ons hart! Speciaal voor Antoine en voor onze ouders, grootouders, vrienden en andere sympathisanten, speelden we een spetterend concert. De regen liet niet toe om op de kiosk te spelen, maar gelukkig konden we het ook gezellig maken in ’t Sanderke. Het was een spetterende afsluiter van een fantastisch kamp! Dat kan dan ook niet anders, want YOTA IS FUN!