Na maanden aftellen was het weer tijd om op kamp te vertrekken. Dit jaar was het thema van ons kamp opnieuw een heel groot geheim. Toen we op 2 augustus met onze fiets vertrokken richting Leopoldsburg had niemand een idee over wat het thema kon zijn. Wanneer onze YoTa’kes na een stevige fietstocht op de kampplaats aankwamen kregen ze echter al snel door dat het thema van dit jaar Film en Tv zou zijn.
Nadat iedereen eventjes bekomen was van onze fietstocht was het tijd om de kamers te gaan ontdekken en om daarna wat leuke kleine spelletjes te gaan spelen. En van al deze inspanningen krijgen onze YoTa’kes natuurlijk heel veel honger. Gelukkig konden we dit jaar de beste, meest beroemde en populairste kookouders van heel Hollywood en omstreken strikken om de hoofdrol in onze keuken te spelen. Mag ik alvast een groot applaus vragen voor Geert, Christel, Philip, Daniella en Kristin! Dankjewel om onze YoTa’kes te trakteren op overheerlijke spaghetti!
Na het eten was het tijd voor de -15 om in de huid te kruipen van iemand anders. Ze kregen allemaal een rol van iemand die op een filmset werkte en ontdekten zo al snel dat het leven in Hollywood helemaal niet zo simpel is. Ondertussen startten onze oudere YoTa’kes het kamp met een "Wat is de kans dat" spel. Ze deden een wandeling en ondertussen verzonnen ze de zotste uitdagingen voor elkaar. Na deze spelletjes wisten we al dat het een fantastisch kamp ging worden. Maar nu was het tijd om in bed te kruipen zodat we morgen uitgerust op onze filmset kunnen starten
Zo k
onden de YoTa’kes zonder slaapoogjes aan de 1ste volledige dag op kamp beginnen. We vliegen er meteen in met ochtendgymnastiek en natuurlijk onze kampdans. Na een stevig ontbijt startte ons eerste spel van de dag, namelijk een Pokémonspel. Onze YoTa’kes streden tegen elkaar om de beste trainer te worden. Al snel nadat het duidelijk was wie van ons de beste pokétrainer was, stond Jolien klaar met haar dirigeerstok voor de eerste repetitie. We namen nieuwsgierig de nieuwe stukken uit de kast en keken er al naar uit om deze te gaan repeteren.Van al de concentratie op onze nieuwe stukken kregen we natuurlijk wel honger. De YoTa’kes liepen enthousiast naar de eetzaal en we roken het geweldige eten al.
In de namiddag was het dan tijd om voor eens en voor altijd uit te maken of nu Thuis of Familie de beste soap is. En het is bewezen door onze YoTa’kes dat Thuis de beste soap is! Na nog een vermoeiende repetitie en weer een overheerlijke maaltijd van onze kokjes, sloten we onze eerste dag af met een pinguspel. Onze YoTa’kes moesten ervoor zorgen dat ze zoveel mogelijk gebieden konden veroveren, dus onze hersenen hadden we voor dit spel zeker nodig! Hierna was het al snel tijd om vermoeid in onze bedjes te kruipen. Op naar een nieuwe dag!
Onze tweede volledige dag was al meteen een heftige dag! We begonnen de dag meteen met een stevige repetitie. Hierna kregen de YoTa’kes te horen dat de hele dag in het thema stond van Expeditie Robinson. Ze werden in kamp-Noord en kamp-Zuid verdeeld. Om te beginnen moest elk team een echt kamp 
gaan bouwen met alles wat ze in het bos konden vinden. En we maakten er maar beter een goed kamp van, want onze YoTa’kes zouden de hele dag (!) in dit kamp moeten doorbrengen. Zo moesten ze ’s middags ook eten ook in het kamp, net zoals op het echte eiland van Expeditie Robinson. Eerst zagen onze YoTa’kes dit niet zo zitten maar eenmaal tijdens eten vonden ze dit helemaal geweldig want aan bestek deden we ook niet mee, we hebben handen voor iets gekregen 
Na het eten was het tijd voor de ruwe spelletjes. Kamp-zuid heeft toen een voorsprong opgelopen maar alles kon nog veranderen in de samensmelting. Vanaf nu was het ieder voor zich en de winnaar was Stien Cambré! Na deze overwinning hielden we een echt watergevecht. Vol modder en vuil was het tijd om ons kamp te verlaten en een verdiende douche te nemen. Hierna was iedereen fris gewassen en konden we nog een repetitie beginnen. Iedereen was uiteraard heel moe na deze geweldige dag, en het werd dus al snel tijd om op onze bedden op te zoeken, we hebben de nachtrust zeker nodig want er staat nog veel op ons te wachten.
Vandaag starten we de dag met een tochtje naar het dorp, waar we ons F.C. De Kampioenenspel speelden. In de namiddag stond er dan een echt spektakel op ons te wachten. Onze nieuwe leden werden namelijk gedoopt! Als je een echte YoTa’ke wil worden mag je niet vies zijn van bananen spuwen, melk blazen, sausjes maken met de buik, haren wassen met eieren of met je gezicht graven in de bloem. Na dan ook nog eens de erehaag te overleven mogen Seppe Boons en Lucas Den Otter zich nu echte YoTa’kes noemen. Na deze beproeving werden ze eerst beloond met een dik verdiend douche-moment en daarna met een verfrissend vieruurtje. Als kers op de taart mag hun naam nu ook staan blinken op het T-shirt van onze Jolle! Hierna was het tijd voor een keuzeactiviteit. Onze YoTa’kes konden kiezen uit honkbal of Domino. De meesten onder ons kozen voor de vertrouwde honkbal, terwijl Seppe, Elise en Emma een levensgrote Domino doorheen het kampgebouw maakten. Zo kwam deze bewogen dag tot zijn einde en was het alweer tijd om in onze bedjes te kruipen.
Al snel was onze vierde dag aangekomen en deze dag is niet zoals de andere dagen, het was namelijk tijd voor onze daguitstap. Voor de verandering begonnen we daarom eens met repeteren waarna het al tijd was om ons lunchpakket te maken. Hierna vertrokken we met onze fiets naar het Zilvermeer. Toen we hier aankwamen wachtte het strand en het water al op ons. Iedereen heeft van deze dag genoten want er was voor ieder wat wils. Je kon chillen op het strand, gaan zwemmen en van de glijbanen gaan. Na deze zeer leuke dag stonden onze fantastische kokjes al klaar met stoofvlees en frietjes. Hierna kregen de YoTa’kes ’s avonds de kans om een script uit te werken voor hun eigen filmn die ze later op kamp nog mochten filmen.
De volgen
de dag kwam al snel terug aangevlogen! Deze dag begon met een romantisch Blind Getrouwd spel. Iedereen kreeg op basis van een vooraf ingvulde vragen een door de leiding zorgvuldig gekozen partner toegewezen en samen moesten onze koppeltjes proberen om alle opdrachten tot een goed eind te brengen. Het koppel die op deze manier de meeste punten kon behalen werd het winnende duo van een romantische tête-a-tête op het middagdiner. Proficiat aan Stien en Sander, zij kwamen eruit als beste koppel! Na Blind Getrouwd gingen we verder met een ingewikkeld en strategisch Game of Thrones spel in de bossen rond ons kampdomein. Na de repetitie was het tijd met om onze voetjes onder tafel te schuiven en te smullen van het lekkere eten van onze kokjes.’S Avonds deden we dan weer iets helemaal anders en werden de YoTa’kes verdeeld in de -14 en de +14. De -14 speelde een echt ketnetspel waarin ze moesten proberen om opperketnetter te worden door zoveel mogelijk opdrachten te winnen. De +14 mocht ondertussen politie spelen in het buurtpolitiespel. Ondertussen zat ook deze dag er weer op, maar met nog 2 dagen te gaan, restten ons nog heel wat toffe activiteiten!
De volgende dag was het immers tijd voor onze echte Moldag! De hele dag stonden de spelletjes in het thema van de Mol. Vooraf werden er 2 van onze YoTa’kes als mol aangeduid en zij kregen in het geheim tips van de leiding om zoveel mogelijk opdrachten te mollen. En wat deden ze dit goed onze mollen, wel heel de dag door is er gemold en bijna niemand wist wie de mol was. Zo zorgden onze mollen er onder meer voor dat er heel wat geld uit de groepspot gemist werd. De mol zorgde er zelfs voor dat de YoTa’kes geen bestek, borden, tafels en stoelen kregen. En zo eindigden we dus met z’n allen tijdens het eten op de grond met alleen maar een bord. En ja hoor, de mollen probeerden ook mensen verdacht te maken door voor sommige mensen net wel een tafel en stoel of een vork te kopen. Na deze spannende dag werd Britt bekroond tot winnaar van de Moldag. Zij wist de meeste vragen juist te beantwoorden over onze mollen, en die waren… Janne en Miel! We sloten deze dag alvast feestelijk af met chips en frisdrank.
Zo is de laatste dag van ons kamp alweer snel aangebroken. We begonnen de dag met een keuzeactiviteit. Alle YoTa’kes konden kiezen uit Bake Off of de Hunger Games. We zagen al snel dat de meisjes kozen voor Bake Off waarbij ze cupcakes mochten maken, die dan werden beoordeeld door een echte top-jury, namelijk onze eigen kokjes! De jongens kozen dan weer voor de Hunger Games waarbij ze een echt ramboe-fight gevecht voerden. Na de activiteit was het tijd voor de repetitie en het gebouw werd gevuld met de mooie klanken van onze YoTa’kes. Nog e
ven wat aandacht besteden aan de afwerking en we zouden helemaal klaar zijn voor het kioskconcert.
In de namiddag was het dan tijd voor onze YoTa’kes om hun eigen film te draaien op ons flimpkamp. Ze mochten eindelijk hun script uitvoeren waar ze ondertussen al enkele dagen aan het werken waren. Na onze allerlaatste repetitie in voorbereiding van ons kioksconcert was het dan tijd voor de langverwachte Oscar-uitreiking. Iedereen zocht eerst een date, waarna we samen op de foto gingen en daarna mochten we naar binnen over de rode loper om alle filmpjes te gaan bekijken. En wat hebben onze YoTa’kes dit goed gedaan, iedereen heeft prachtige filmpjes gemaakt. En ja hoor, ook de leiding had een filmpje gemaakt. Na de Oscar-uitreiking was het tijd voor een echte fuif. De avond vloog voorbij en we sloten onze laatste dag af met een griezelverhaal. En zo kwam er einde aan een fantastische kampweek…
De volgende ochtend stonden we klaar om met de fiets terug naar Meerhout te komen. Liedjes zingen en herinneringen ophalen van onze geweldige week op kamp. Wat een fijn einde van ons kamp!
Na een dagje bekomen en om uit te rusten waren we helemaal klaar voor ons kioskconcert. Onder een stralende zon en voor een enorm groot publiek konden we eindelijk laten horen waar we de hele week zo hard aan gewerkt hadden! Onze dirigente was zeer trots op al onze YoTa’kes. Hierna maakten we er nog een gezellige avond van. Samen met ons ijsje blikten we terug op de afgelopen week. We hebben ons weer ongelofelijk geamuseerd dit jaar en er zijn onvergetelijke herinneringen gevormd. Kortom, wij kijken nu al terug uit naar het kamp van volgend jaar! Nog maar 352 dagen te gaan…