Normaal gezien blijft het thema van het YoTa-kamp het best bewaarde geheim van het land en doet onze leiding alle moeite van de wereld om niks te verklappen tegen al die nieuwsgierige YoTa’kes. Dit jaar konden we echter gewoon zeggen dat we op muziekkamp gingen. Muziekkamp, doen we dat dan niet altijd? Zeker wel! Maar dit jaar was toch lichtelijk anders. Toen onze YoTa’kes op 2 augustus in het station van Geel vertrokken richting Zandvliet hadden ze nog geen idee van wat hen te wachten zou staan. Gaandeweg de week zouden ze echter ontdekken dat we hen lieten kennismaken met een hele hoop verschillende muziekstijlen. Letterlijk een muziekkamp dus!
Toen iedereen aangekomen was op de kampplaats konden we meteen onze voetjes onder tafel schuiven voor overheerlijke spaghetti van onze geweldige kookouders! Daarna was het aan onze jongste -15 YoTa’kes om hun hersenen te laten werken en enkele moeilijke muziekvraagjes op te lossen, om op die manier een muziekstuk terug in elkaar te puzzelen. Onze oudere YoTa’kes werden ondertussen opgesloten in het gebouw waar ze een moord moesten oplossen en zo uit de 
escape-room dienden te ontsnappen. Gelukkige zijn onze YoTa’kes fantastisch goed in het oplossen van raadsels en puzzelde de -15 al snel hun muziekstuk weer in elkaar terwijl de 15+ ondertussen ook de dader kon ontmaskeren en de weg naar buiten kon vinden. Zo konden we meteen klinken op de fantastische week die er zat aan te komen! Hierna was het wel tijd om te gaan slapen zodat we uitgerust aan ons muzikaal avontuur konden beginnen.
De bedden werden aan een grondige test onderworpen en ja, op een muziekkamp zijn zelfs de bedden muzikaal. Na veel gekraak en gepiep konden we uiteindelijk de slaap vatten om de volgende dag te ontwaken op de tonen van piano’s en violen. Vandaag werd de dag van de klassieke muziek. Na een stevig ontbijt starten we het eerste spel in ons bos. Onze YoTa’kes moesten zich doorheen het oude België verplaatsten door middel van treinen, paard en kar en fietsen en dienden zo mister X van de dievenbende vast te zetten. Net op tijd konden we hem gevangen nemen want Jolien stond al klaar met haar dirigeerstok om de eerste repetitie van het kamp te beginnen. Vol spanning pakten we onze instrumenten uit en nieuwsgierig trokken we de kast met partituren open. De concentratie voor de nieuwe stukken was groot en hier kregen we wel wat honger van. Onze aandacht werd dan ook na een tijdje afgeleid door een heerlijke geur vanuit de keuken. Tijd om te genieten van alweer een superprestatie van onze kookouders! In de namiddag speelden we een klassiek spelletje honkbal. Hoewel dit niet zo klassiek was want door het warme weer voegden we er een watercomponentje aan toe. Ter afkoeling van al dat harde lopen konden we ons onderweg verfrissen aan een bak water en wie de laatste honk bereikte mocht zelfs zijn volledig hoofd even onderdompelen in de waterkom. De ideale verkoeling dus bij deze exotische temperaturen! Na nog een 
vermoeiende repetitie en overheerlijke pannenkoeken van onze kokjes sloten we de eerste kampdag af met oude bordspellen. Starten deden we met een fantastisch leuke versie van mens-erger-je-niet om daarna verder te gaan met een levensgrote vier op een rij. Het laatste bordspel van de dag was een reuze-bingo maar onze YoTa’kes zijn aan elkaar gewaagd en de ploegen eindigden op gelijk spel. Daarom werd de uiteindelijke winnaar bepaald door een ultra-spannende blad-steen-schaar battle! Hierna was het alweer tijd om onze muzikale bedden op te zoeken… Op naar een nieuwe dag!
En van klassiek gingen we naar disco. Glitters, glitters en nog eens glitters werd het codewoord van de dag. We begonnen dan ook alvast met echte discobal-balspelen om helemaal in het thema te komen. Het was echter weer tropisch heet die dag dus onze YoTa’kes waren ook wel blij dat ze even een momentje van verkoeling konden vinden tijdens de repetitie. De echte verkoeling kwam dan eindelijk in de namiddag want dan stonden onze waterspelletjes op het programma! Na een water-estafette en een tik-tak-boem met waterballonnen konden we pas echt helemaal afkoelen met een ongelofelijk watergevecht! Ondertussen hadden we bezoek gekregen op onze kampplaats. Samuël, Nathalie, Lien en Dorien zijn ons eventjes komen opzoeken. En eigenlijk maar net op tijd want wij hielden die avond een swingpaleis maar we zaten nog zonder jury. De ideale juryleden waren dus meteen gevonden! De YoTa’kes vulden enthousiast de liedjes aan waar de muziek stopte, en al was jurylid Samuël best streng, dat hield ons niet tegen om uit volle borst mee te zingen! Ook gorgelen is een discipline in het swingpaleis en dit bleek niet eens zo simpel, vooral niet als je steeds in een lachbui verzeild raakt. Ook juryleden Lien en Dorien waagden zich aan deze discipline, en dat verliep bij de ene ook al beter dan bij de andere. Dit was een fijne avond als afsluiter van een vermoeiende dag dus al snel werd het tijd voor ons avondverhaaltje en een liedje. We hebben onze nachtrust wel nodig want er staan ons nog heel wat muziekstijlen te wachten!
Te beginnen bij schlager & volksmuziek. De allerleukste manier om op te staan is toch wel met een polonaise! En daarmee was meteen ook de toon voor de rest van de dag gezet. In de eerste activiteit gingen we met een gps op zoek naar een schat. We moesten ook steeds allemaal een touw vasthouden en we werden vergezeld van schlagermuziek. De meezingers ontbraken er wel een beetje aan en de schat konden we uiteindelijk ook niet vinden maar tijdens onze wandeling zijn we wel in Nederland geweest! Na dat avontuur was het weer tijd om te repeteren. Na het goede oefenen van gisteren met de peters en meters beginnen de stukk
en al geweldig goed te klinken! En in de namiddag kregen we weer bezoek. Dit keer van onze vroegere kookouders Hilde, Mark en Mia. Op een dag met als thema volksmuziek moeten we toch wel echt leren volksdansen. En laat Hilde nu net de beste volksdanslerares ter wereld zijn! We storten ons enthousiast op de verschillende volksdansen en het resultaat daarvan konden jullie zelf ook bewonderen op de kiosk. Dankjewel Hilde voor de fijne namiddag en ook dankjewel aan al onze vroegere kokjes voor hun lekkere verrassing en hun bezoek aan onze kampplaats! Toen we na het avondeten eventjes zaten te rusten en te bekomen van een drukke dag werd onze kampplaats plots opgeschrikt door een ruzie. Christoff, Frans Bauer en Dana Winner kibbeleden over wie nu uiteindelijk de echte schlager-koning(in) was. Onze YoTa’kes kwamen tussenbeiden en verdeelden zich onder de ruziemakers. Om te bewijzen wie de echte winnaar was kregen we enkele opdrachtjes voorgeschoteld in verband met dansen, zingen en stijl. Deze werden beoordeeld door de juryleden Karen Damen, Gert Verhulst, James Cooke en Nathalia. En de uiteindelijke echte schlagerkoning is en blijft toch nog steeds Frans Bauer.
Al snel was dag 5 aangebroken en vandaag werd een speciale dag. Niet alleen werden we wakker in zuiderse sferen met latin-muziek, we gingen vandaag ook op daguitstap! Voor de verandering begonnen we daarom eens met repeteren waarna het al tijd was om ons lunchpakket te maken. Hierna vertrokken we met een privé-lijnbus naar de Zoo van Antwerpen waar we al opgewacht werden door 2 enthousiaste gidsen. We genoten van een rondleiding door de hele zoo, we leerden 1001 weetjes over de dieren en zagen een echte zeeleeuwenshow. Toen we vermoeid terug naar huis keerden werden we weer verwend door onze kokjes met frietjes en stoofvlees! Net wat we nodig hadden na zo’n drukke dag! Om nog even wat te bekomen alvorens te gaan slapen speelden we wat kringspelletjes en super vermoeid sloten we deze fijne dag weer af met een avondverhaaltje.
De volgende ochtend werden we uit ons bed gedonderd door heftige gitaren en zware bassen. Vandaag leefden we ons helemaal in in de rock en metal! Na onze nekspieren te hebben opgewarmd met het headbangen kregen we een stevig ontbijt voorgeschoteld. Dat was wel nodig want meteen daarna stonden de ruwe spelen op het programma. Voor wie dit toch allemaal net iets te ruig was hadden we ook een alternatief voorzien, namelijk het knutselen van fancy tote-bags om de YoTa-kaft en pennenzak elke week mee te vervoeren naar de repetitie. In de namiddag stond er een echt spektakel op ons te wachten. Onze nieuwe leden werden namelijk gedoopt! Als je een echte YoTa’ke wil worden mag je niet vies zijn van bananen spuwen, melk blazen, sausjes maken met de buik, haren wassen met eieren of met je gezicht graven in de bloem. Na dan ook nog eens de erehaag te overleven mochten Simon, Seppe, Wout Van Esyendyk, Kobe, Lotte Vandenbergh, Janne en Lucas zich echte YoTa’kes noemen. Na deze beproeving werden ze eerst beloond met een dik verdiend douche-moment en daarna met een verfrissend vieruurtje. Als 
kers op de taart mag hun naam nu ook staan blinken op het T-shirt van onze Jolle! Ondertussen was Pieter, de dirigent van de grote harmonie, ook op bezoek gekomen. Hij dirigeerde die namiddag de repetitie als gastdirigent. De dag afsluiten deden we met een echte ramboo-fight wedstrijd in het bos. We haalden onze beste schietkunsten boven en raakten zoveel mogelijk de roos van het andere team! Ondertussen zat ook deze dag er weer op, maar met nog 2 dagen te gaan, resten ons nog heel wat toffe activiteiten!
De volgende ochtend werden we gewekt door de echte meisjes van K3 en ook Gert Verhulst kan op de studio 100 dag niet ontbreken. We vertrokken meteen mee met Piet Piraat op zee waar we samen met Steven Stil, Stien Struis en Berend Brokkenpap een echte zeeslag uitvechten. In onze gezellige repetitieruimte klonken intussen mooie en
heldere klanken. Onze YoTa’kes zijn zich goed aan het voorbereiden op een geweldig kioskconcert! In de namiddag stonden onze YoTa’kes dan weer aan de zijde van Mega Mindy om haar te helpen een moord op te lossen. De tijd vliegt op kamp en al snel werd het weer tijd voor het laatste spel van de dag. De prinsessen van Prinsessia waren op zoek naar nieuwe ridders om hun kastelen te bewaken en hielden vanavond in ons bos een sollicitatie. Aan onze YoTa’kes om te bewijzen wie het best was in het bewaken van de waardevolle kastelen van de prinsessen! En ondertussen houden we nog slechts 1 muziekstijl over die ons te wachten staat…
Op onze laatste kampdag kwamen we terecht bij muziek die ons vertrouwd in de oren klonk, namelijk de hedendaagse muziek van op de radio. We begonnen de dag als pakketjesbezorgers van Bol.com waarbij we moesten proberen om zoveel mogelijk pakjes op tijd en bij de juiste persoon te bezorgen. In de namiddag werden we plots verrast door een hele hoop regenbuien maar geen nood, dan spelen wij onze Ticket to ride toch gewoon binnen? In dit spel moesten we proberen om treintjes te verdienen door de quizvragen juist te beantwoorden. Hierna moesten we met deze treintjes om ter snelst onze route tussen 2 stations afleggen. Toen was het tijd om voor een laatste keer te repeteren voor ons kioskconcert. De repetitie verliep vlotjes en dat kioskconcert zou helemaal goed komen! We konden nu al niet meer wachten om te tonen wat we deze week allemaal hadden geleerd! Maar eerst nog even genieten van onze laatste avond. Met het vliegtuig vertrokken we richting het echte tomorrowland. Toen we na een turbulente vlucht eindelijk aankwamen op het festivalterrein bleek daar helemaal niets meer te zien. Gelukkig konden onze YoTa’kes wel helpen om snel onze eigen festival op te bouwen. We maakten zelf onze decoratie, DJ-tafel, cocktails en fruitspiezen en toen weerklonk door de boxen 
PEOPLE OF TOMMORROW… het festival is geopend! We konden allemaal dansen en zingen zoveel we wilden en we genoten van onze zelfgemaakte cocktails en fruitspiezen. De tijd vloog voorbij en wij ruidelen onze feestmuziek nog eventjes in voor een paar rustigere, zelf gezongen liedjes rond ons eigen kampvuur zonder vuur. En zo kwam er einde aan een fantastische kampweek…
De volgende ochtend stonden we klaar om de trein terug naar Geel nemen. Deze keer maakten we een overstap in Antwerpen-Berchem waar we op eenenhetzelfde perron oog in oog kwamen te staan met maar liefst 4 andere jeugdbewegingen. De clash om ter hardst zingen werd toch wel duidelijk gewonnen door ons! Wat een fijn einde van onze reis!
Nu restte er ons enkel nog het kioskconcert. Na eventjes een dagje te bekomen en uit te rusten van de vermoeiende week spraken we een dag later weer af in Meerhout. Onder een stralende zon en voor een enorm groot publiek konden we eindelijk laten horen waar we de hele week zo hard aan gerepeteerd hadden! En we maakten er een prachtig concert van! Als afsluiter toonden we het publiek dat we niet alleen muziek kunnen maken maar ook kunnen dansen. We verzamelden rond de kiosk en dansten onder leiding van Hilde de Pata pata! Hierna maakten we er samen nog een gezellige avond van en blikten we terug op de afgelopen week. We hebben ons weer ongelofelijk geamuseerd dit jaar en er zijn onvergetelijke herinneringen gevormd. Kortom, wij kijken nu al terug uit naar het kamp van volgend jaar! Nog maar 352 dagen te gaan…
